กฎหมายไทยจัดให้มี (1) ขั้นตอนในคดีล้มละลายที่ช่วยให้สามารถปลดหนี้ของบุคคลธรรมดาหรือธุรกิจได้ (2) ปรับโครงสร้างธุรกิจที่อนุญาตให้ศาลอนุมัติแผนสำหรับธุรกิจของลูกหนี้เพื่อชำระหนี้บางส่วนให้กับเจ้าหนี้ใน ลักษณะที่มีการปรับโครงสร้างหนี้

การปรับโครงสร้าง

กฎหมายปรับโครงสร้างหนี้ของไทยในประเทศไทยได้รับการพัฒนาอย่างมากในช่วงวิกฤตการเงินปี 2540 อันเป็นผลมาจากวิกฤตการณ์ทางการเงินที่ส่งผลกระทบต่อบริษัทเอกชนและบริษัทมหาชนหลายแห่งทำให้ได้รับภาระหนี้ที่ไม่สามารถจัดการได้ ซึ่งมักจะส่งให้กับธนาคารต่างประเทศและในประเทศ จึงได้มีการแก้ไขกฎหมายล้มละลายฉบับเดิมเพื่อขยายขอบเขตการฟื้นฟูกิจการ

การแก้ไขกฎหมายล้มละลายของประเทศไทยใช้กฎหมาย “ หมวดที่ 11” ของสหรัฐอเมริกาเป็นหลัก เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ได้รับหน้าที่ให้ถือครองและแจกจ่ายทรัพย์สินขององค์กรตามแผนการปรับโครงสร้างที่ได้รับอนุญาตจากศาล แผนการปรับโครงสร้างหนี้ของ บริษัท โดยปกติจะมีการเจรจาโดยลูกหนี้และเจ้าหนี้โดยได้รับการอนุมัติจากศาลล้มละลายและดูแลโดยผู้พิทักษ์ทรัพย์ของศาล

เจ้าหนี้บุริมสิทธิ

คล้ายกับอเมริกัน หมวดที่ 11 เจ้าหนี้บุริมสิทธิวิธีพิจารณาและกฎหมายล้มละลาย/การฟื้นฟูกิจการของประเทศอื่น กฎหมายของประเทศไทยยังจัดให้มีการจัดลำดับความสำคัญของเจ้าหนี้ ได้แก่ หนี้ภาษีและเจ้าหนี้ตามคำพิพากษา ลำดับความสำคัญถัดไป คือ เจ้าหนี้ที่มีหลักประกันเป็นอสังหาริมทรัพย์ตามด้วยเจ้าหนี้ที่ไม่มีหลักประกัน

การประชุมเจ้าหนี้

ศาลล้มละลายสามารถใช้อำนาจในการพิจารณาคดีของลูกหนี้ได้ โดยการยื่นคดีโดยเจ้าหนี้หรือยื่นคดีโดยตัวลูกหนี้เอง เมื่อคดีชำระบัญชีล้มละลายหรือคดีฟื้นฟูกิจการได้ยื่นคดีโดยศาลล้มละลายแล้ว เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์จะเรียกนัดประชุมเจ้าหนี้ครั้งแรก เจ้าหนี้จะต้องออกมาใช้สิทธิเรียกร้องเพื่อพิสูจน์สถานะเจ้าหนี้ของตน